Wij gaan zelf via Duitsland terug en zullen eerst een bezoekje brengen aan het overbekende "Schwarzwald".
Afscheid nemen is nooit leuk en Kiddie is dan ook enorm verdrietig dat ze Sunseeker, Moat en Engeltje gedag moet zeggen.
Na een rit met veel mooi natuurschoon gaan we voorbij aan allerlei mooie Franse plaatsjes om aan te komen in Duitsland. Het uitzicht veranderd langzaam naar dat van Alpenweides en Alpenhuisjes en lijkt dus erg op beelden die ik ken van Oostenrijk. Ook nog een land om eens een kijkje te nemen.
Het lijkt ons een goed plan om het gebied in te gaan om een bekende waterval te gaan zien.
Helaas kunnen we nergens parkeren en aangezien Hubbie al rijdend op deze bergwegen lichtelijk misselijk begint te worden terwijl hij zelf achter het stuur zit besluiten we zo snel mogelijk de berg af te gaan en richting de Moezel te rijden.
Deze rit brengt ons weer even in Frankrijk en door de merkwaardig in elkaar zittende stad Straatsburg.
Deze dag heeft ons opgebroken. In de warmte zoveel rijden en slingeren door de bergen heeft zijn tol geëist en we besluiten om liever maar nooit meer het "Zwarte Woud"aan te doen.
We vinden een camperplek aan de Moezel terwijl het snel donkerder wordt en merken dat er op deze plek ruimte is voor wel 400 campers.
1 opmerking:
Had dan maar gewoon bij ons gebleven, geen vuiltje aan de lucht en bijna geen kronkelende bergweggetjes. Maar het was gezellig en zeker voor herhaling vatbaar, tenminste wat ons betreft.
Een reactie posten