Hemelvaartsweekend, dag 4

Vanmorgen bleek het zonnetje nog heerlijk te gaan schijnen. Manlief had niet zo'n heel best humeur, wat uitzonderlijk is voor hem. Hij heeft niet te kampen met maandelijkse vrouwelijke ongemakken, al moet ik natuurlijk de impact van mijn hormonale heksengedrag niet onderschatten.
Maar goed,wat was de oorzaak?
Het in je blote gat onder een campingdouche staan en er dan achterkomen dat het kreng niet doet. De enige andere douche wel, maar daar sta jij niet in je geboortekostuum onder. Kan me zijn gegrom wel voorstellen.
Gelukkig zakte de bui wat af, al was het natuurlijk niet bevordelijk dat hij zijn haren moest wassen met zeep omdat ik de shampoo was vergeten. En nog erger was het toen bleek dat ik nog wel wat van dit haarsop in MIJN toilettas had zitten. Toen was hij al klaar vrees ik.
Uiteindelijk toch met een goed gemoed aangekomen bij de verjaardag van het dochtertje van vrienden. Heerlijk in de tuin gezeten, gepraat (iets teveel over mogelijkheden om in Frankrijk te gaan wonen= twijfel, twijfel) en gegeten.
Toen we weer thuis waren hadden we lekker nog even tijd om de was in de masjien te pleuren en rustig ons weer op te laden voor de komende werkweek.

Hemelvaartsweekend, dag 3

Vandaag al op tijd vertrokken, na een overheerlijk ontbijtje, richting Nederland.


Kiddie had aangegeven dat ze wel naar een dierentuin zou willen gaan. Nu heeft Köln er wel eentje, maar we bedachten ons dat we Burgers' Zoo nog nooit hadden bezocht. Arnhem is bovendien op de route omdat we zondag een afspraak hebben in Zwolle.





















http://burgerszoo.nl.colo2.netmasters06.netmasters.nl/

Wat is dit een mooie dierentuin. Prachtig opgezet en je kunt alles goed bekijken.

We hebben alledrie enorm genoten.

Het is vandaag nog steeds supermooi weer en daarom zochten we een camping met zwembad voor de avond.

Toen we die gevonden hadden ( http://www.recreatieparkarnhem.nl/ ) moesten we toch wel even slikken. De camping was 3 x zo duur in dit weekend vergeleken bij het voorseizoen. Maar goed: er is een zwembad. Waar we ook nog gebruik van hebben kunnen maken.

Omdat we na al dat harde werken geen zin meer hadden om zelf te koken zijn we in het recreatiepark wat gaan eten. Er is een goed café- restaurant ( de Burght). Het duurt wel even voor je je maaltje op tafel hebt, maar het is de moeite van het wachten waard.

Met een volle buik zijn we naar onze camper tussen de bomen getogen en hebben we geprobeerd om Kiddie op tijd naar bed te krijgen. Vergeet het maar , om 22:00 sliep het wicht nog niet. En ze heeft al zulke kringen onder de ogen. We zullen wel zien waar het schip strandt.

Hemelvaartsweekend, dag 2

Het was een zwoele nacht. Nee, ik zeg het fout, het was een vreselijk plakkerige nacht. Je moet natuurlijk even wennen aan mooi weer. Niet dat ik het erg vind hoor.

Nadat we heerlijk hebben ontbeten met verse, door de broer van de camperplekeigenaar gebakken en gebrachte, broodjes zijn we weer lopend naar "die Altstadt" gegaan. Dit keer grotendeels langs de Rijn gelopen. Ondanks een enkel wolkje is het een prachtige dag. Nadat we bij het informatiecentrum een stadsplattegrond voor € 0,20 hebben gekocht zijn we met het boemeltreintje naar het "Chocolademuseum" gegaan. Ik moet zeggen, dit traject is makkelijk lopend te doen, maar aangezien we door het treintje te nemen dachten tijd en voeten te sparen hebben we het toch maar gedaan.














http://www.schokoladenmuseum.de/

Kiddie vond het museum erg leuk en heeft vol bewondering gekeken naar de fabricage en naar de oorsprong van al dit lekkers: de cacaovrucht.

Gelukkig was het te warm om iets van chocolade mee te nemen zodat we niet in de verleiding kwamen om de hele winkel leeg te kopen.

Hierna hebben we de tocht teruggemaakt naar de Dom ( http://www.schaetze-der-welt.de/denkmal.php?id=98 )en hebben we deze van binnen bekeken. We hebben al zo ontzettend veel kerken en kathedralen gezien dat deze niet echt uitzonderlijk mooi om te zien is. De buitenkant valt natuurlijk het meeste op. Laten we wel wezen: het is een draak van een ding.




















De schatkamer echter (helaas geen foto's toegestaan) was prachtig. Het Romeins Germaans Museum konden we door tijdnood niet meer bezoeken dus hebben we de tijd genomen om bij "Reichhard" een luxe kopje koffie te drinken en wat lekkers voor bij de avondkoffie meegenomen. Het valt me op dat het hier normaal is om apart te betalen voor toiletbezoek ook al heb je een consumptie genomen in betreffend etablissement.

Op de wandeltocht terug werden we weer "opgeschrikt" door een 112 geval. Onder onze neus werd een jonge vrouw een ambulance ingedragen. Wat is dit toch!



















Bij de camper aangekomen ging kiddie op haar plekje (bed) aan het nintendo-en , ging Hubbie lekker zonnebaden en ondergetekende ging lekker rustig kokkerelen.

Wat een vreselijk leven hebben wij toch!

Hemelvaartsweekend, dag 1

Daar gingen we dan toch. We konden het niet laten, we zeiden nee tegen het behangen en verven of tegen het verven en behangen en zijn op pad gegaan met ons campertje.
De reis begon op Hemelvaartsdag en ging naar Köln.
Jawel zomaar naar Duitsland, en dat in de maand mei.


We vertrokken, in mijn opinie, rijkelijk laat nl. om 12:00. Ik denk dan maar bij mezelf: hiervan leer ik sneller me los te maken van het immer broeiende "stresskip zonder geduld- gevoel ".
Nou ja, dat hoop ik dan maar. Feit is dat de campertochten me langzaam maar zeker "vrij"maken. Steeds minder plan ik vooruit en dat wil wat zeggen!


Maar goed, uiteindelijk komen we aan bij de overvolle camperplaats in Köln, An der Schanz.



Hier mogen volgens het boekje 40 exemplaren van ons soort parkeren. Stroom is leverbaar per 12 uur. We staan met elkander (99 % Oosterbuur en rest ander zwerfend Europees volk) hutje mutje en na de volkstelling van Hubbie kwamen we uit op 75 campers. En sommige exemplaren zijn gigantisch.

Het parkeren kost € 8 per dag en de stroom € 3 per 24 uur. Sanizuil op gemeentelijke parkeerplaats voor de ingang (voor het geval je het zou willen weten).

We hebben voor 2 dagen betaald en nadat we onze broodbestelling voor de volgende ochtend hadden doorgegeven vertrokken we te voet op zoek naar een restaurantje. Uiteindelijk kwamen we na 3 km lopen aan in "Die Altstadt" en hebben we heerlijk gegeten bij "Rheinzeit".

Na het eten hebben we alvast even gekeken waaraan we morgen een bezoekje willen gaan brengen.
Het werd al wat koeler en het daglicht nam af en toen kwamen de "hangjongeren"uit hun holletjes gekropen. Ik maar denken dat de punk en New Wave van mijn tijd was, maar blijkbaar beleefd deze scene in Köln een ware opleving.

Tot onze verbazing gingen de ambulances af en aan en werd er voor onze ogen een man opgehaald (nee geen over de top blowende punker!) die onwel was geworden.

Na deze enerverende dag zijn we zachtjesaan teruggelopen naar de camperplek.

Meivakantie, Route

Hierbij de route ( in grote lijnen dan).

Meivakantie 2009, dag 8

Vandaag op weg in eigen land.

De eerste stop op deze zonnige dag: Jukebox museum te St. Oedenrode (http://www.jukeboxen.nl/). We hadden dit bij de POI in navvie zien staan, maar helaas wordt daar natuurlijk niet aangegeven wanneer ze open zijn. Maar ach, denk je dan, op zaterdag zal dat toch geen probleem zijn. Zucht, weer een Nederlands museum met aparte openingstijden. We hadden dus pech, het was gesloten.

Daarom maar een kasteel bezoeken. Op de toeristische kaart, die ik per ongeluk nog in de camper had laten liggen, stond een te bezichtigen kasteel ( nee, niet weer Hernen) in Heeswijk- Dinther.

( http://www.kasteel.nl/kasteel/15/kasteel_heeswijk.html )

Prachtig kasteel, van buiten dan, want ook deze, volgens mij ten volle uit te buiten bezienswaardigheid was GE-SLO-TEN.

Ik geef het op. In Nederland ga ik niet meer op de bonnefooi naar een museum. Waar zijn de boeken te bestellen voor dagjes uit in Nederland!!!!! Want om nu mobiel internet en een klapdoos aan te schaffen hiervoor, dat is me toch echt te gek voor woorden.

Meivakantie 2009, dag 7

Het is vandaag ontzettend prachtig weer. Alweer een bevestiging dat je niet ver van huis hoeft om een mooie vakantie te hebben.

Omdat we drukte verwachten gaan we als eerste ploeg van die dag de grotten al in.

Oorverdovend was het rammelende oude trammetje dat ons de berg op bracht.

Aangekomen bij de grotten van Han stapten we van de heerlijke ochtendzon rechtstreeks in de door vleermuizen bevolkte duisternis. Anderhalf uur lang liepen we door vochtige druipsteengrotten, eerlijk gezegd denk ik altijd dat wanneer je er eentje hebt gezien (Cheddar, Marble Arch) dan heb je ze allemaal wel gezien, maar het blijft een leuke attractie, vooral als er mensen voor de grap het licht uitdoen.

Nadat we het daglicht weer mochten aanschouwen gingen we in de stralende zon wandelend naar het vertrekpunt van attractie nr. 2: het wildpark. Ik zag het al voor me; wilde dieren lopend naast de "vrachtwagen "met bezoekers en uitkijken voor wilde tijgers. Whoe, spannend.

Ik heb ooit eens , vele jaren her, in Longleat (UK) op zo'n park gereden (nou; ik zat naast de bestuurder) en prachtige foto's gemaakt van een tijger die een stuk bot aan het ontfleischen was. Dat wil ik wel weer (zulke foto's maken dan). Nou dan is het wildpark op z'n zachts gezegd een teleurstelling. Het was meer een dierentuin met dieren opgesloten in kleine hokjes waar je van hok naar hok op je luie achterwerk zittend heen werd gebracht.

Jammer, maar misschien is Beekse Bergen volgende keer een optie? Het was in ieder geval een leuke rit in een heerlijk zonnetje en Kiddie vond het allemaal heerlijk.

We hadden besloten om na de attracties en een bammetje weer op pad zouden gaan. Het leek ons het verstandigst om zaterdag thuis te komen zodat we nog een dag kunnen acclimatiseren voor we weer aan het ritme der werkenden moeten toegeven.

Dus de rit zal ons brengen naar Schijndel. We willen naar het Jukeboxmuseum in St. Oedenrode en wellicht naar kasteel Heeswijk.

Aangezien onze Navvie opdracht had gekregen om de kortste route te pakken kwamen we via veel, heel veel kleine landelijke bergachtige weggetjes op de volgende bestemming. De camperplek bij sportcomplex De Dioscuren.

Meivakantie 2009, dag 6

Deze dag begon met een geweldig zonnetje. Hubbie haalde lekker verse broodjes bij de plaatselijke bakker van Versailles en Kindlief heeft duidelijk door dat de ECHTE Franse crossaint toch wel een stuk lekkerder is dan wat we hier in Nederland verorberen.

Een groot aantal Nederlanders was neergestreken op de camping en er kwam op deze Koninginnedag nogal wat maf spul langs. Een vrouw in een knaloranje badjas met Holland er op en haar zoon verborg zijn hoofd onder een , jazeker, knaloranje handdoek. Nou die waren in de stemming.

We gaan vandaag naar een dorpje in Wallonië, België, om de grotten van Han te gaan zien. De rit is ongeveer 380 km lang en omdat we een snelle route willen hebben we "tolwegen vermijden" maar uitgezet. Onderweg hadden we in ieder geval een supermarche gepland voor de broodnodige Single Malt voor manlief.

Aangekomen in de supermarkt worden we door Smitsky ge-smst. In Nederland is iets verschrikkelijks gebeurd. We waren enorm onder de indruk, terwijl we helemaal niets hadden gezien, maar beseften natuurlijk wel wat een leed zo'n gek in een Suzuki veroorzaakt.

Aan het einde van de middag kwamen we aan in Han-sur-Lesse en werden tijdens het parkeren op de camperplek vriendelijk gedirigeerd door een Belg. Het is dus geen typische Nederlandse Tic om zich te bemoeien met collega-kampeerders.

We hebben de rest van de dag gebruikt om het gebied te verkennen. vanaf de camperplek is het een meter of 250 lopen naar de tram voor de grotten van Han. Goed geregeld dus.

Op een terras van "Taverne du Centre" hebben we heerlijk gegeten. Al is toiletbezoek een aanslag op je reukzin.

De volgende dag gaan we de attracties bekijken. We gaan vroeg want België heeft een vrije dag en dan kon het wel eens druk worden.

Meivakantie 2009, dag 5

Na een heerlijke nachtrust werd ik wakker met minder last van schouders en tintelende vingers. De stress van alledag (lees: het werk) begon eindelijk te vervagen. Nu is het heerlijk slapen, vind ik althans, als er gigantische buien overkomen en jij lekker warm ligt te ronken op je zachte bedje.

's Morgens gingen we voor informatie en betaling naar de receptie. We kregen een mooie kaart mee van Versailles en op de vraag die we 2 keer stelden hoe lang het lopen was gaf de dame telkens aan waar de bushalte was. Neehee, hoe ver is het. Iets meer dan 3 kilometer. Nou volgens mij was het iets verder, maar we hebben gelopen. Het was immers mooi weer.

Aangekomen bij het Paleis ( http://www.chateauversailles.fr/en/) mochten we eerst in een rij voor de kaartjes (Kiddie was wederom gratis, toch mooi meegenomen, blijf wel een Hollander nietwaar) en daarna in een andere rij voor de ingang (deze rij was een tikkeltje langer, ahum). Dus na 3 kwartier lopen en een uur wachten waren we eindelijk in het Paleis van Versailles.

Dochterlief had natuurlijk net de fotocamara herontdekt en gaf aan dat ze ALLE paarden in het paleis ging fotograferen. Weet je wel hoeveel schilderijen daar hangen? En dat het toendertijd heeeeeeel gewoon was als je een paardje of 2, 3 erbij op liet kalken.

Tja we hebben nu andere paardekrachten om ons te verplaatsen.

Maar goed dat er digitale camara's zijn anders hadden we minder makkelijk gezegd : wat jij wilt, maak maar.

Ondertussen hebben we geprobeerd te genieten van de weldadige, zelfs walgelijk overdadige pracht en praal waar de koningen en koninginnen zich in wentelden, terwijl het volk honger leed. Dat was in elk land zo, maar al dat goud deed toch eerder iets van walging bovenkomen i.p.v. bewondering.
De tuin echter was een verademing. De stijl op zich is niet iets wat ik in onze tuin ambieer ( in het klein) maar zo'n open landschap met een groot kanaal en zelfs bomenpartijen vond ik wel aangenaam. Daarom hebben we op ons gemak op een bankje ons broodje genuttigd voor we het laatste deel van ons Paleisbezoek voltooiden.

En toen moesten we terug lopen. Ik wenste op dat moment dat er looprekjes waren voor in de camper, want die zou ik zeker nodig hebben als ik na de wandeling bij de camping zou aankomen. Daarom toch maar besloten om 3/4 van de route per bus af te leggen. Kiddie was me hemels dankbaar ( en mijn voeten ook).

Meivakantie 2009, dag 4

De ochtend begon erg mooi en zonnig. Vol goede moed gingen we op tijd op pad naar Le Mont St. Michel. De kilometers worden licht als je weet hoe ver het is of komt het omdat ik eindelijk begin te wennen aan dat vele gesjouw? Iets na opening startten we onze ontdekking in deze tot de verbeelding sprekende abdij, die de entree van € 8,50 zeker waard is. Kiddie bedacht dat ze nu toch eigenlijk wel eens foto's wilde maken van deze wonderen van vroeger en ging zowaar haar al jaren geleden gekregen toestel gebruiken. Zie foto. Je moet soms wat geduld hebben maar opeens valt alles op zijn plek.

Voorheen was elke kerk of abdij voornamelijk een plek om een kaarsje in de fik te steken, maar nu bewonderd ze ook de gebouwen en beelden zelf. Mooie ontwikkeling.

Na het bezoek aan de abdij, wat veel langer duurde dan verwacht ( we hadden toch alles de dag ervoor al gezien!) hebben we iets gegeten en gedronken in een tentje op bistro stoeltjes ( stel je voor,wiebel wiebel) en vonden de espresso (€ 4,50) ietwat aan de prijzige kant.

Maar zo werkt dat nu eenmaal, blijkbaar.

Toen we zover waren om de kilometers terug naar de camper aan te vangen kregen we een megabui op onze knar. Zelfs hagel viel ons ten deel. Tja Bretagne staat bekend om de niet altijd zo zonnige dagen, dus dat neem je maar zoals het komt. Gelukkig hadden we ook al een foto van de karakteristieke heuvel toen het zonnetje scheen.Uiteindelijk hebben we ons weer opgewarmd in ons huisje op wielen terwijl we onze route vervolgden naar... Versailles. Ondanks onze pogingen om een tussenstop te maken op deze route (380 km) konden we geen camping of camperplek vinden in het departement Eure. We vonden er wel een in het ACSI boekje bij Marcilly sur Eure (Domaine de Marcilly) maar daar aangekomen in het bos bleek deze hermetisch afgesloten en ondanks 3 x stevig op de bel te hebben gedrukt kwam er nog geen vriendelijke eigenaar ons welkom heten. Dan maar proberen of de camping in Versailles nog tekenen van leven vertoont. Dus weer die schattige, enorm smalle bumpy weggetjes over terug naar de grote weg en op weg naar de camping aldaar.

Toen we aankwamen zagen we al dat de naam niet meer klopte, maar we mochten een plekje zoeken voor de nacht (het was al na acht uur) en de volgende dag alles regelen. Nou dat parkeren was nieuwe woorden leren! Tussen de bomen op een oneffen bodem met net genoeg ruimte om uit te stappen voor je met een koprol een onvrijwillige entree doet bij je onderbuurman.

Maar hebben we dat ook weer eens meegemaakt. Niet de koprol!!

De camping ( http://www.huttopia.com/ ) was aan de prijzige kant, maar voldeed prima. Hoewel afwassen in het donker nog niet meevalt. Het brengt wel de conversatie op gang met in mijn geval een grappige Fransman ( ja dat kan).

We besloten om er een tweedaags verblijf van te maken want zo'n rit van bijna 400 km is best afmattend. Dus morgen gaan we naar Versailles; per voet. Ach het is maar 3 kilometer.

Meivakantie 2009, dag 3

Vandaag was het een natte, heel natte dag. Ons reisdoel: Mont St. Michel.

Natuurlijk is het nooit echt prettig als het regelmatig regent, maar aangezien we toch vers brood nodig hadden en Hubbie graag in een mega shop wat malt Whisky wilde scoren was het ideaal weer om aan deze behoeften te voldoen.

We vonden overigens net op tijd een tankstation want we hadden, op zoek naar diesel, al een leuke bergrit gemaakt naar plaatselijke, vooral gesloten, benzinestationnetjes en het werd redelijk precair.

Gelukkig voor ons kwam alles weer op zijn pootjes terecht en was Hubbie tevens een tweetal sterke Schotten rijker.













Aangekomen bij Mont St. Michel blijkt dat de parkeerplaats onder zal lopen en we daar niet mogen overnachten. Een stukje terug vinden we alsnog een plekje op een weiland met schapen. En het uitzicht blijkt ook daar geweldig.
Voor onze conditie is deze plek ook prima. Na de kilometers in Rouen lopen we s' avonds ook de 5 km (retourtje) naar de berg. En op de berg? Klimmen natuurlijk.













Op de berg aangekomen blijkt natuurlijk het meeste al gesloten dus kunnen we in alle rust alvast alles bekijken, een hapje ergens eten en morgen terug voor de abdij.

En de broodnodige inkopen laten doen door kiddie want het vakantiegeld brand een gat in haar portemonnee.

In het eettentje vlogen huismussen als huisdieren rond en ik wilde toch maar liever niet in de keuken kijken. Maar het eten was redelijk.










Omdat we nog tot laat op de berg waren kwamen we erachter dat onze ingangsroute was gestremd door de zee.


Hubbie was een Japanse dame ( werd al aardig paniekerig) al aan het uitleggen hoe lang het zou duren voor we weer het eilandje afkonden toen Kiddie en ik per ongeluk, op zoek naar de WC op een sluiproute stuitten, die ons met droge voeten buiten het eiland bracht.

Meivakantie 2009, dag 2

Vandaag al vroeg uit de veren. Na nog een , heel vroege, blik te hebben geworpen op de, helaas lege, baai hebben de dames van het gezelschap in alle rust afgewacht tot onze chauffeur de oogjes wilden openen. Gisteren hadden we ongeveer 500 km gereisd en eerlijk gezegd is dat toch net iets te ver om het leuk te houden. Daarom hebben we besloten om de reis naar Bretagne in nog eens 2 dagen te maken. Aangezien e.e.a. aan electrische apparaten (nintendo en camara) nodig opgeladen moest hadden we besloten de avond op een camping door te brengen.

Onderweg naar de gekozen camping hebben we gestopt in Rouen. We konden de camper redelijk makkelijk kwijt aan een van de lange rijlanen om het centrum heen. We hebben in een heerlijk zonnetje heuveltje op en af allerlei moois uit deze stad bekeken. Vakwerkhuizen, kathedralen, een groot horloge en een , voor ons zalig lege, winkelstraat hebben we gezien. Deze stad waar Jeanne d'Arc gevangen werd gezet en uiteindelijk gedood is een aanrader. Let wel op waar je je vervoermiddel parkeert. Het is erg vermoeiend om heuvel op, heuvel af te moeten al zoekend naar je camper. Wij kunnen het weten.

Hierna zijn we doorgereden naar de camping van onze keuze uit de ACSI kortingsgids: Les Peupliers in Merville- Franceville. Vriendelijke ontvangst, prima sanitair. (€ 15,-).

Meivakantie 2009, dag 1

Na veel wikken en wegen hebben we gekozen voor reisdoel Bretagne. We gaan maar een week dus als we het halverwege al naar het zin hebben halen we dat wellicht niet eens.

Zaterdag gingen we na een goede nachtrust op pad. Op het thuisfront was de zon alom aanwezig, maar zodra we de Belgische grens overstaken was bewolking ons deel. Aan de E17 bij Waasmunster zijn we gestopt voor een lekker Belgisch frietje.

Halverwege de middag reden we de zon weer tegemoet toen we de grens met Frankrijk overstaken. Ons plan was om de Peage te vermijden en via Normandië naar Bretagne te rijden.

Zo'n eerste dag willen we graag een boel kilometers maken, maar we bleken toch alledrie redelijk vermoeid te zijn en daarom zochten we alvast een leuke camperplek op.

Blijkbaar waren er meer op het idee gekomen zodat we met 30 + campers op deze camperplek stonden in de duinen van Le Crotoy ( € 4,- ook sanizuil aanwezig).