Keitjes

Tja en dan wordt je de volgende dag wakker, boven op een berg met een uitzicht dat je bijna doet vergeten dat je er een paar broeken vol voor moet hebben gesch... om er te komen.
Dan is het weer genieten. We hebben besloten om het plaatsje Clovelly te gaan bekijken, maar dat we wel de eerstvolgende superstore moeten aandoen om boodschappen ( lees: karrenvol thee en Whiskey) te halen. Beide doelen zijn behaald.
Clovelly is een oud vissersdorp dat tegen de rots is aangesmeten en door slimme commerciële mensen is gekoesterd en vermaakt tot een autoloos dorp. Dus over keitjes naar beneden schuifelend drinken wij de gecultiveerde, authentieke ( ahum) sfeer in van dit schattige dorpje. Het scheelt dat in deze tijd van het jaar de Britse scholen hun geüniformeerde soldaatjes niet vrijlaten zodat het vrij rustig is.















































We hebben even overwogen om de heuvel weer op te klimmen, alleen het was zo gek: de keitjes trokken niet echt. We konden de ezel nemen, maar kozen toch maar voor de, overigens ook erg oncomfortabele landrover. Hoezo autoloos??