We waren als kinderen in een, hoe toepasselijk, snoepwinkel.
Heel leuk om te zien hoe ze die lekkernijen fabriceren.
Gezien mijn tegenwoordige maatschappelijke status kijk ik iets beter naar kostprijs versus opbrengst en heb ik de aankopen in de winkel redelijk kunnen beperken.
Woensdag zijn we en familie vertrokken van onze plek in de achtertuin bij Sunseekers en stuitten we op de buurboer die zijn koeien even naar de volgende weide ging brengen. De goede man herkend ons blijkbaar al want we werden gegroet als zijnde medeparochianen in een Limburgs katholiek dorp.
Na vers brood te hebben gescoord bij de bakker en ons wagentje te hebben ontdaan van vuile opslag en schoon water te hebben ingenomen vervolgden we rustig ( we hadden immers geen enkele haast) onze weg via mooie landschappen en door leuke dorpjes
naar een belangrijke bestemming, als we in Frankrijk of Engeland zijn: de megasupermarkt.
Na een boel aankopen te hebben gedaan zoals kleding "voor en door kinderen" ( klinkt beter dan kinderarbeid, nietwaar) en een aantal flessen goede Single Malt Whiskey zochten we een camping op.
Die vonden we in Tintagny, in België, alwaar het een behoorlijk tijdje had geregend.
Op deze camping, tegen een prijs van een zeer goede fles Whiskey, kwamen we met de camper vast te zitten. Je begrijpt zeker nu wel waar de titel op slaat? Hubbie was pas weer te pruimen toen onze bolide vlot was getrokken. Ikzelf kon er wel om lachen ( in stilte natuurlijk).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten